اکونومیست به تراس «طعنه» زد؛ فریاد خشم ایتالیاییها بلند شد!
تاریخ انتشار: ۲۹ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۳۱۹۰۰
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از گاردین، نشریه معتبر اکونومیست طرح روی جلد تازهترین شماره خود را با تصویری فکاهی از لیز تراس، نخست وزیر مستعفی انگلیس در قامت یکی از نمادهای ارتش روم باستان همراه با سپری از جنس «پیتزا» و نیزهای شبیه به «چنگال» منتشر کرد؛ تصویری که به شدت از سوی ایتالیاییها از جمله اینیگو لامبرتینی، سفیر ایتالیا در انگلیس مورد انتقاد قرار گرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اکونومیست طرح روی جلد شماره جدید این نشریه را به استعفای لیز تراس از سمت نخست وزیری انگیس آن هم بعد از تنها ۴۵ روز، اختصاص داد و با انتشار تصویری از تراس با کلاهخودی جارویی، سپری پیتزایی و نیزهای چنگالی با رشتههای اسپاگتی، نوشت: «به بریتالی خوش آمدید».
اشاره اکونومیست به اوضاع آشفته سیاسی انگلیس است و لیز تراس نیز به عنوان نخست وزیری بدون ادوات و تجهیزات مناسب و کارآمد برای نبرد با مشکلات اقتصادی و هرج و مرج بازارهای مالی انگلیس به تصویر کشیده شده است.
«بریتالی» سرنامی از تلفیق اسم دو کشور «بریتانیا» و «ایتالیا» است. این نشریه معتبر «بریتالی» را «کشوری بدون ثبات اقتصادی، رشد پایین و تابع و زیردست بازارهای جهان» توصیف و در ادامه به خوانندگان یادآوری میکند که تراس و کواسی کوارتنگ، وزیر دارایی کابینه وی که چند روز پیش اخراج شد، در سال ۲۰۱۲ مقالهای را تحت عنوان «بریتانیای رها شده از غل و زنجیر» منتشر کرده و در آن از ایتالیا به عنوان یک الگو یاد کرده بودند؛ البته الگویی که نباید از آن پیروی کرد زیرا به گفته آنها این کشور در حوزه «خدمات عمومی به گل نشسته و رشد اقتصادی و بازدهی پایینی دارد!»
این طرح اکونومیست، لامبرتینی را بر آن داشت تا در نامهای به سردبیر اکونومیست، انتقاد و گلایه خود را مطرح کند.
وی در این نامه نوشت: گرچه اسپاگتی و پیتزا پرفروشترین غذاهای جهان محسوب میشوند، به عنوان دومین تولیدکننده بزرگ اروپا به شما پیشنهاد میکنیم که برای طرح جلد شماره بعدی نشریه، حال و هوا را تغییر داده و از بخشهای هوا-فضا، زیست فناوری، صنعت خودروسازی یا داروسازی ما استفاده کنید. هر کدام را که انتخاب کنید، تصویری دقیقتر از ایتالیا به نمایش خواهید گذاشت، هرچند نباید از «تحسین علنی» شما از الگوی اقتصادی ما هم چشمپوشی کرد.»
اکونومیست پیش از این نیز در حمله به تراس، گزارشی را منتشر کرده و نوشته بود: بدون در نظر گرفتن ۱۰ روز عزاداری پس از مرگ ملکه (الیزابت)، تراس هفت روز در رأس امور بود؛ این عمر مفید یک برگ کاهو است.
تراس که ۱۵ شهریور پس از دیدار با الیزابت دوم، ملکه درگذشته این کشور، کار خود را بهطور رسمی آغاز کرده بود، ۶ هفته پس از آغاز به کار، روز پنجشنبه ۲۸ مهر اعلام کرد که از مقام خود استعفا میکند.
تراس با این تصمیم در جمع نخستوزیران تاریخ انگلیس کوتاهترین دوره حضور در رأس قدرت را به نام خود ثبت کرد. او چهارمین نخستوزیر انگلیس است که ظرف ۶ سال اخیر قربانی اختلافات داخلی حزب محافظهکار میشود. از سال ۲۰۱۶ تا به امروز به ترتیب «دیوید کامرون»، «ترزا می»، «بوریس جانسون» و «لیز تراس» در این جایگاه قرار گرفته بودند و هر کدام به خاطر تشنج و بیثباتی سیاسی از مقام نخست وزیری کنارهگیری کردند.
کد خبر 5613808منبع: مهر
کلیدواژه: ترزا می دیوید کامرون بریتانیا صنعت خودروسازی بوریس جانسون ایتالیا خبرگزاری مهر لیز تراس اروپا انگلیس روسیه اوکراین رژیم صهیونیستی ایالات متحده امریکا فلسطین عراق جنگ اوکراین جنبش حماس ایران سوریه لبنان عربستان سعودی قدس اشغالی اتحادیه اروپا لیز تراس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۳۱۹۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جای خالی آقای حرف حساب
«یک زبان دارم دوتا دندان لق/ میزنم تا میتوانم حرف حق»؛ بیتی آشنا که روی جلد نشریه «گلآقا» خودنمایی میکرد و حالا این نشریه و این بیت تبدیل به نوستالژی شدهاست. - اخبار رسانه ها -
به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، «یک زبان دارم دوتا دندان لق/ میزنم تا میتوانم حرف حق»؛ بیتی آشنا که روی جلد نشریه «گلآقا» خودنمایی میکرد و حالا این نشریه و این بیت تبدیل به نوستالژی شدهاست. دهه 70 و اوایل دهه 80، مخاطبان «گلآقا» هفته به هفته برای خریدن شماره جدید هفتهنامه انتظار میکشیدند؛ یک انتظار شیرین و شاد برای خواندنِ طنزهایی که به مسائل و مشکلات جامعه کنایه میزد و برای دقایقی آنها را میخنداند. امروز، 11اردیبهشتماه، بیستمین سالروز درگذشت زندهیاد کیومرث صابری فومنی، همان «گلآقا»ی آشناست؛ مردی که تأثیری انکارنشدنی بر جریان طنز و طنزپردازی پس از انقلاب داشت. «گلآقا» در سالهایی که تصویرسازی و کاریکاتور خیلی رواج نداشت، در هر شماره کاریکاتور یکی از مسئولان را روی جلد میبرد. این یک نوع خطشکنی بود که بعدها دیگر نشریات هم در همین مسیر حرکت کردند. «گلآقا» با شناختی که از جامعه داشت بدون اینکه حریمشکنی کند، در چهارچوب حرکت و نقد میکرد. از این رو مخاطبان این نشریه طیف گستردهای داشتند و محتوای آن مطالب عامپسند و نخبهپسند را دربر میگرفت.
«گلآقا» در شناسایی نیروهای جوان هم نقش زیادی داشت. این نیروها بعدها وارد فضای رسمی طنز و رسانه شدند. آخرین شماره هفتهنامه گلآقا» در دوازدهمین سال انتشارش در دوم آبان 1381 منتشر شد. زندهیاد صابری فومنی در سال 1370 پس از انتشار اولین شمارههای هفتهنامه «گلآقا»، تعدادی از آنها را برای رهبر انقلاب فرستاد تا نظر ایشان را که زمانی با یکدیگر همکار بودند، جویا شود. رهبر انقلاب هم در پیامی به تاریخ 27 تیر ماه 1370 برای گلآقا نوشتند: «ادعا نمیکنم که کار شما کامل و بیعیب است؛ اما با ملاحظه اجمالی شمارههای «گلآقا»، امید هرچه بهتر شدن و کاملتر شدن آن را دارم. طنز صادق و دلسوزانه باید همه نقاط معیوب، بهخصوص آنها را که کمتر به چشم میآیند و آنها که بیشتر به علم و اطلاع همگان از آن نیاز هست، هنرمندانه ببیند و بنمایاند. امروز جامعه و نظام انقلابی ما با دشمنانی روبهروست که همه ابزارهای محسوس و نامحسوس را برای ضربه زدن و جریحهدار کردن مردم و نظام و انقلاب به کار میبرند. برای آگاه کردن ذهن مردم از خدعه دشمن، چه وسیلهای از طنز هنرمندانه و شیرین و زیرکانه، بهتر و کاریتر؟ انشاءا... شما و همکارانتان موفق باشید».
اردیبهشت ماه دو سال پیش مستندی از شبکه مستند سیما به نام «روزگار گلآقایی» ساخته محمدحسن یادگاری پخش شد؛ مستندی که پس از آن چندبار دیگر هم بازپخش شد. «روزگار گلآقایی» پرترهای از یک شخصیت محبوب و تأثیرگذار است که مردم هنوز هم طنزها و کاریکاتورهای خاطرهانگیز نشریهاش را به یاد دارند. در ادامه ،گفتوگوی ما را با محمدحسن یادگاری، کارگردان این مستند میخوانید.
لطفا درباره این که چه اتفاقی باعث شد به سراغ ساخت مستند «گلآقایی» بروید توضیح دهید؟
در دوران کودکی مخاطب پر و پاقرص «بچهها گلآقا» بودم و همین موضوع باعث شد به سراغ ساخت این مستند بروم. یکی دونفر از استادان من در حوزه ارتباطات که با مرحوم صابری آشنایی داشتند، به من کمک کردند تا با گروهی از کاریکاتوریستها و نویسندههای قدیمی طنز ارتباط پیدا کنیم. بعد از آن با آقای ناصر فیض دراین باره مشورت کردم و ایشان که شبکه همکاران «گلآقا» را میشناختند و با استاد صابری مراوده داشتند، به ما کمک کردند. بهتدریج با تعداد زیادی از دوستان و همکاران ایشان آشنا شدیم و حمایتی که افراد از ما میکردند، باعث میشد نفرات بعدی هم به جمع ما اضافه شوند. در نهایت با حدود 25نفر از یاران «گلآقا» گفتوگو کردیم که نامشان هم در فیلم هست.
در خلال گفتوگوها و دیدارهایتان با این افراد، نکتهای بود که شما را تحت تأثیر قرار بدهد؟
درزمان ساخت این مستند و با شنیدن گفتوگوها لحظه به لحظه بیشتر شیفته شخصیت آقای صابری فومنی شدم. استاد صابری دانش و تجربه زیادی داشتند و توانایی تعامل با همه جناحها و سلیقهها را داشتند؛ چیزی که امروز کم داریم؛ یعنی افراد بابینشی که بتوانند با چنین دید وسیعی با همه در ارتباط باشند و همه را به تعامل وادار کنند، این شخصیت ها خیلی کم هستند. این ویژگی آقای صابری بود و ما سعی کردیم در مستند هم این ویژگی را برجسته کنیم. از آن طرف وقتی فیلم پخش شد همه جناحها و گروه های سیاسی به آن واکنش مثبت نشان دادند و این برای ما اتقاق خوبی بود.
جالبترین بازخورد چه بود؟
روز اکران فیلم، هم هادی حیدری، کاریکاتوریست اصلاحطلب آمده بود و هم دکتر حدادعادل. هر دو هم راضی از سالن بیرون آمدند.
ساخت مستند «روزگار گلآقایی» چقدر زمان برد؟
پژوهش فیلم حدود دو سه ماه و فیلمبرداری و تدوین هم تقریباً 5، 6ماه زمان برد؛ یعنی یک فرآیند 8، 9ماهه شد. ما ساخت مستند را در سال 1399 شروع کردیم که سال 1400 به پایان رسید و اردیبهشت 1401 به پخش رسید.
منبع: خراسان
انتهای پیام/